Ludzkie nawyki wyglądają bardzo różnie. Nie zawsze jest to estetyczne pstrykanie długopisem. W wielu przypadkach nawyki mają niezbyt ładny efekt. Onychofagia to bardzo częste zjawisko, które skrywasz pod zaciągniętym rękawem bluzki, torbie czy kieszeni. Dlaczego obgryzamy paznokcie i dlaczego jest to takie…trudne w przerwaniu?
Zanim przejdę dalej chcę Ci powiedzieć, że nie ma osoby w 100 procentach zdrowej psychicznie. W każdym znajdzie się coś, co podejdzie pod większe lub mniejsze zaburzenie. Nie obawiaj się wiedzy ;).
Psychodermatoza jaką jest obgryzanie paznokci związana jest z zaburzeniami psychicznymi. W większości przypadków dotyczy dzieci i młodzieży, a trwa…czasami do końca życia. Część obgryzających przerzuca się na ołówki, skuwki długopisów lub obgryzanie skorek paznokci, ale to nadal problem.
Przeczytałam mnóstwo książek i badań. Literatura mówi obgryzaniu które ma swoje początki w wieku dziecięcym i młodzieńczym. Takim zachowaniom towarzyszą zaburzenia emocji i zachowania. Ale…dlaczego? Blisko 45% nastolatków obgryza paznokcie! 15% dorosłych nie wyszło z tego paskudnego nawyku. Nie jesteś zatem sam, sama.
Dlaczego obgryzamy paznokcie? Konkretna przyczyna jest…nieznana. Wiadomo jednak, że onychofagia powiązana jest z lękami, samotnością, stresem, strachem i biernością. Zdarza się że jest konsekwencją ssania kciuka (przeniesienie nawyku) lub odpowiedzią na zaniedbane skórki.
“Dziecko, obgryzając
swoje paznokcie, okazuje ewolucyjne zaburzenia
połączone z fazą oralną rozwoju psychologicznego.”Hygeia Public Health 2010
A co jeśli rodzic obgryza? Dziecko może podłapać nawyk i go kontynuować. Dlatego warto zauważyć problem u siebie i coś z nim zrobić (kolejny wpis będzie poświęcony rzuceniu tego paskudnego nałogu).
Obgryzanie paznokci to czynność nawykowa, mająca na celu rozładowanie stresu, osamotnienia i bezczynności. Dzieci, a także dorośli którzy nie czują się bezpiecznie, są poddani ciągłemu stresowi, nie czują więzi z bliskimi, nie mają zaspokojonych podstawowych potrzeb emocjonalnych…obgryzają.
Co daje Ci obgryzanie?
Wyskubany paznokieć to brzydka rzecz, ale…samo obgryzanie daje przyjemność, zadowolenie. Takie czynności manipulacyjne wykonywane w obrębie własnego ciała pozwalają Ci rozładować złe emocje. Olechnowicz ocenia takie czynności jako regresję, która łączy się z powstawaniem prymitywnej ekspresji emocji w wieku wczesnodziecięcym. W tym czasie dziecko uspokaja się ssąc kciuk lub smoczek (drażnienie sfery oralnej). Lemmp łączy obgryzanie z zaniedbaniem potrzeb dziecka przez matkę (na przykład kiedy pojawia się nowe dziecko, wymagające większej uwagi). Emocjonalny niedobór uruchamia wyładowanie przez czynności nawykowe.
Ale, ale czy to wszystko?
Niestety nie. Obgryzanie paznokci może świadczyć o niedoborze żelaza, miedzi lub witamin. To wyrzucenie emocji związanych z konfliktami społecznymi, rodzinnymi i osobistymi. Obgryzanie paznokci to strach, obawy, smutek, niska samoocena, kompleksy, neurotyczna osobowość, wrażliwość…
Jeśli nie wiesz dlaczego twoje dziecko obgryza paznokcie, popatrz, zacznij obserwować, udaj się do psychologa. To nie jest złośliwość dziecka do matki, to nie jest celowe, a…zapobiegawcze. Obgryzanie paznokci pozwala poczuć się komfortowo w sytuacji niekomfortowej. Nie oceniaj, nie karz, nie wyzywaj. Zrozum to i przepracuj.
