Karmienie piersią. Uwielbiam matki karmiące. Uwielbiam widok małego dziecka przy piersi. Ja w ogóle uwielbiam macierzyństwo, dzieci, małe śpioszki i mam odpieluszkowe zapalenie mózgu jak widzę stado pędzących na mnie dzieci kiedy wchodzę na plac zabaw. I chociaż to wszystko uwielbiam to…nie karmię piersią.
Karmienie dziecka jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych tematów wśród mam. Wystarczy napisać karmię piersią lub nie karmię piersią i ZAWSZE znajdzie się ktoś, komu to nie pasuje. Często w wiadomościach prywatnych dostaję pytanie dotyczące właśnie tego tematu.
Nie będę się stawiać twierdząc, że karmienie nie ma znaczenia. Karmienie ma OGROMNE znaczenie. Mleko mamy to skarb dla maluszka. Pozwala na zdobywanie przeciwciał, chroni, leczy, pielęgnuje. Piękny dar natury. Podziwiam mamy karmiące piersią. Podziwiam wszystkie mamy karmiące.
Osobiście nie karmię. Dlaczego, bo tak. Tak zdecydowałam, wybierając swój i wyłącznie swój komfort. Karmienie piersią było dla mnie męczarnią. Trzy miesiące walki z laktatorem i dzieckiem, które nie chciało się ułożyć, złapać, ssać (wędzidełko spoko jak coś…). Przenieśliśmy się na butelkę – jestem wyspana, klata nie boli, nie muszę żreć Ibuprofenu na potęgę. Czy czuję dumę? Nie. Karmienie jest obowiązkiem, naturą niezależnie od tego czy wybieram butelkę czy cycek. Nie widzę w tym niczego boskiego, pomnikowego.
Matki przepychają się w plusach i minusach karmienia – bez sensu. Ja mam inną sytuację, Ty też, a jeszcze inną ma Twoja koleżanka. Żadna z nas nie jest taka sama, nie ma takiej samej sytuacji. Po prostu karm, dawaj dziecku jeść.
I tak regularnie widzę, że matka gloryfikująca KP to zawsze napisze, że zdrowiej, że poświęcenie, bliskość, natura, potrzeby dziecka, antyciała. Z kolei matka gloryfikująca MM pisze o tym jaka jest wypoczęta, że dziecko dobrze śpi, rośnie, żyje, cycek nie boli i jest dobrze. I w tym momencie ZAWSZE pojawia się skrajność. Bo jak to butelka? Jak to KP? Wszędzie człowiek zobaczy coś chorego, szkodliwego, niewłaściwego.
Kiedy mowa o karmieniu zawsze pada pytanie DLACZEGO. DLACZEGO MATKO NIE KARMISZ PIERSIĄ? Większość odpowiada “bo tak. Taka jest moja decyzja”. Grażyny zaczynają jarać bigos… Przecież koniecznie musi wiedzieć jaki był prawdziwy powód “zaniedbania” dziecka. Przecież jej trzeba pomóc, ona musi karmić. Halooooo! Tam dziecko umiera z głodu!!!!
heloł?! Grażyno!? Oddychaj. To nie Twój lafj, pani o pomoc umie poprosić, a Ty…zajmij się własnym karmieniem.
Grażynie z Internetu nie wystarczy, że powiesz “moja sprawa”. Ona chce być bohaterką Twojej piersi, stawia się na straży karmienia naturalnego, zaraz wypunktuje Ci jakie to MM jest złe, jak można po nim chorować. Za chwilę zjedzie Cię, nazwie samolubną suką, złą matką, idiotką. Dlaczego? Nie wiem. Być może Grażyna nie ma swoich spraw, chce osiągnąć jakiś sukces w życiu. Zrobi screen i pokaże całemu światu jaka jest kurewsko waleczna, jaką jest idealną matką, jak ona kurwa karmi dniami i nocami, a Ty? Podajesz dziecku jakieś gówno. I jeszcze się chwalisz. Zablokuj Grażynę. Na co Ci taka…szczekaczka?
Cenię sobie jakościowe dyskusje. Cenię sobie wiedzę. Wielokrotnie na blogu Hafija czytałam jak, dlaczego, po co, kiedy. Cenię. Jest to wiedza po którą sięgam. Wspieram mamy karmiące, staram się dzielić się wiedzą, odsyłam w świat KP. Ale…nie karmię. To moja sprawa. Grażyna tego nie zmieni, nie zmienią tego jej wyzwiska, gównoburze, tupania. Jej dziecko będzie za to widzieć matkę, która wyzywa innych BO INNI ŻYJĄ INACZEJ. I chociaż karmi piersią, jest taka naturalna to wylewa jad, bo ktoś robi inaczej. I co mu da ta pierś? Jadem trącąca?
DLACZEGO NIE KARMIĘ?
Bo biorę leki. I tak, wiem, że jedna tabletka dziennie to przy KP luz, ale co jeśli wezmę dwie, trzy? Ja mogę. Nikt mi jednak nie da pewności że lek na uspokojenie w większej dawce nie wpłynie negatywnie na dziecko. Nie chce ryzykować, mam wątpliwości.
Bo jestem wykończona. Wykończona szukaniem pozycji, odpowiedniej poduszki, godzinnym dostawianiem dziecka, które nie może zjeść bo coś mu nie pasuje. Wykańcza mnie to psychicznie i fizycznie.
Bo mogę inaczej. Mogę powalczyć z laktatorem lub podać MM, oszczędzając sobie i dziecku szarpaniny. Lubimy się z butelką. Wolę zaryzykować zaburzeniem odruchu ssania, niż z każdą godziną czuć się coraz bardziej beznadziejnie.
Gratuluje Ci Grażyno, że karmisz piersią dłużej lub krócej, ale to Twoja sprawa. Nie rzucaj się jak ryba bez wody widząc matkę z butelką. Nie wchodź w jej życie, a jeśli tak bardzo musisz się odezwać – wesprzyj. Twoje dziecko patrzy, uczy się. Nie walcz.
Karmienie piersią to coś wspaniałego, korzystaj z tego jeśli chcesz, a jeśli nie…cóż. Wiele wspaniałych rzeczy ominie nas w życiu. Nie zrobisz wszystkiego jednocześnie. Nie karmię piersią. Czuje się dobrą mamą. Mam tysiące wspaniałych chwil w głowie i wiem, że czeka mnie ich jeszcze bardzo, bardzo dużo.
